Τρίτη 5 Απριλίου 2016

ΝΟΜΟΣ ΔΕΝΔΙΑ: ΑΝΟΙΚΤΟΣ ΓΙΑ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΚΟΚΚΙΝΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ ΓΙΑ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ

Ποιοι είναι οι δικαιούχοι ένταξης και τα απαραίτητα δικαιολογητικά

Στις 31 Μαρτίου λήγει η προθεσμία για υπαγωγή στο Νόμο Δένδια για όσους μικρομεσαίους επιχειρηματίες με κόκκινα δάνεια επιθυμούν να κάνουν χρήση των διατάξεων του νόμου.

Ο υπουργός Οικονομίας, Γιώργος Σταθάκης εκφράστηκε θετικά για το νόμο ενώ σημείωσε ότι στόχος είναι να επιτευχθεί τριετής παράταση της εφαρμογής του που αφορά στη διευθέτηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Βέβαια, πολλές εταιρίες δίστασαν να μπουν στη ρύθμιση αναμένοντας «καλύτερους» όρους και βασιζόμενες σε προηγούμενες εξαγγελίες της κυβέρνησης, ότι θα υπάρξει ένα νέο ολοκληρωμένο πλαίσιο.

Πάντως νομικοί κύκλοι επισημαίνουν ότι είναι ένας καλός νόμος ο οποίος μπορεί να αξιοποιηθεί από τους επιχειρηματίες με κόκκινα δάνεια αλλά και να υπάρξουν βελτιωτικές παρεμβάσεις που θα τον κάνουν πιο λειτουργικό.

Τι προβλέπει ο νόμος Δένδια

Με το Ν. 4307/2014 θεσπίζονται κίνητρα προς μικρές επιχειρήσεις και επαγγελματίες για τη ρύθμιση των οφειλών τους προς τράπεζες, το Δημόσιο και Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης.

Προβλέπει προβλέπει ρυθμίσεις ή διαγραφές δανείων (έως 500.000 ευρώ) σε επαγγελματίες με τζίρο έως 2,5 εκατ. ευρώ και δίνει δυνατότητα ταχείας εκκαθάρισης μη βιώσιμων μεγάλων επιχειρήσεων με πρωτοβουλία των πιστωτών.

-Δικαιούχοι ένταξης

Επιχειρήσεις ανεξαρτήτως νομικής μορφής ή επαγγελματίες που είναι εγγεγραμμένοι στο ειδικό επαγγελματικό μητρώο και

•Είχαν κύκλο εργασιών έως 2,5 εκ.ευρω κατά την χρήση που έληξε στις 31/12/2013.

•Στις 30/6/2014 οι οφειλές τους προς την Τράπεζα από επαγγελματικά δάνεια ήταν:

- σε καθυστέρηση άνω των 90 ημερών ή ρυθμισμένες ή

- Προϋποθέσεις υπαγωγής στις διατάξεις του νόμου

•H επιχείρηση να είναι σε λειτουργία, δηλαδή να μην υπάρχει λύση ή παύση εργασιών της επιχείρησης και ο επαγγελματίας να εξακολουθεί να ασκεί την επαγγελματική του δραστηριότητα.

•Η επιχείρηση ή ο επαγγελματίας να μην έχει υπαχθεί σε προ-πτωχευτική ή πτωχευτική διαδικασία του πτωχευτικού κώδικα ή του νόμου 3869/2010, ή να έχει παραιτηθεί από αυτές. •Να μην υπάρχει καταδίκη για φοροδιαφυγή, λαθρεμπορία ή απάτη σε βάρος του Δημοσίου στο πρόσωπο του επαγγελματία ή των φορέων της επιχείρησης

-Απαιτούμενα δικαιολογητικά

•Αίτηση ρύθμισης του οφειλέτη

• Αποδεικτικό φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας

•Σε περίπτωση που η οφειλή προς την Τράπεζα στις 30/6/14 ήταν ενήμερη, πιστοποιητικό ληξιπρόθεσμης οφειλής ή βεβαίωσης ρύθμισης κατά την ημερομηνία αυτή από Φορολογική Αρχή ή Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης

•Σε περίπτωση προηγούμενης αίτησης υπαγωγής στις διατάξεις του Ν.3869/2010 ή του Πτωχευτικού Κώδικα, αντίγραφο του δικογράφου της παραίτησης από την υπαγωγή (ή των πρακτικών δικαστηρίου με αναφορά στην παραίτηση)

•Βεβαίωση που υπογράφεται από τον ίδιο και τους συνοφειλέτες/εγγυητές, με το παρακάτω περιεχόμενο:

-Βεβαίωση συνδρομής των προϋποθέσεων υπαγωγής στο Νόμο

-Αποτύπωση των περιουσιακών στοιχείων με προσδιορισμό της αντικειμενικής τους αξίας, καθώς και των υποχρεώσεων οφειλέτη και συνοφειλετών/εγγυητών

-Αναφορά των στοιχείων κάθε επιχείρησης με έναρξη λειτουργίας την 1/1/2010 που ασκεί ο/η σύζυγος ή συγγενής α΄ βαθμού οφειλέτη και συνοφειλετών/εγγυητών

-Αναγραφή τυχόν μεταβιβάσεων ακινήτων μετά την 1/1/2010 από τον οφειλέτη και τους συνοφειλέτες/εγγυητές ή τους συζύγους τους ή τους συγγενείς τους α΄ βαθμού

-Παροχή συγκατάθεσης στην Τράπεζα να διαβιβάσει τα στοιχεία του (τόσο εκείνα που περιέχονται στη βεβαίωση, όσο και εκείνων που έχει η Τράπεζα στην κατοχή της από τη συναλλκκτική τους σχέση) στις Φορολογικές Αρχές και τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης.


Πηγή: reporter.gr
Αναρτήθηκε από στις

Παρασκευή 1 Απριλίου 2016

ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΔΙΑΘΗΚΩΝ


Διαθήκες. Πόσα είδη υπάρχουν και πώς μια διαθήκη είναι έγκυρη.

Διαθήκη είναι το έγγραφο εκείνο με το οποίο ο άνθρωπος προσδιορίζει ο ίδιος κληρονόμους του αλλά και ρυθμίζει ορισμένες σχέσεις οικογενειακού δικαίου.

Στο νόμο συναντάται και ως «διάταξη τελευταίας βούλησης» ή «τελευταία διάταξη».


Η διαθήκη είναι δικαιοπραξία τυπική. Ο νόμος προβλέπει έγγραφο τύπο για τη σύνταξη της διαθήκης, ο οποίος είναι συστατικός, ενώ η μη τήρησή του καθώς και οι παραβάσεις σχετικά μ’ αυτόν έχουν ως συνέπεια την απόλυτη ακυρότητα της διαθήκης. Συντάσσεται αυτοπροσώπως και ανακαλείται ελεύθερα. Τα αποτελέσματα της διαθήκης παράγονται μόνο μετά το θάνατο του διαθέτη (αυτού του οποίου είναι η διαθήκη).

Από τον Αστικό Κώδικά προβλέπονται τρεις τακτικοί τύποι σύνταξης διαθήκης, η ιδιόγραφη, η δημόσια και η μυστική, καθώς και τύποι έκτακτων διαθηκών που υπό προϋποθέσεις συντάσσονται σε πλοίο ή σε εκστρατεία ή σε περίπτωση αποκλεισμού. Τα τρία βασικά είδη διαθηκών είναι τα εξής: η ιδιόγραφη διαθήκη, η δημόσια διαθήκη και η μυστική διαθήκη.

Τα χαρακτηριστικά εκάστης εξ αυτών έχουν ως εξής:
Η ιδιόγραφη διαθήκη είναι η πιο απλή μορφή διαθήκης. Γράφεται από το χέρι του διαθέτη, χρονολογείται (ημέρα, μήνας, έτος) και υπογράφεται από τον ίδιο. Η διαθήκη αυτή μπορεί να φυλαχθεί οπουδήποτε ή να κατατεθεί προς φύλαξη σε συμβολαιογράφο. Δεν μαθαίνουν τρίτοι ούτε το περιεχόμενό της, ούτε ότι συντάχθηκε και αναπροσαρμόζεται ανά πάσα στιγμή που διαθέτης πιστεύει ότι η τελευταία του βούληση άλλαξε.

Πλην όμως, συχνά παρατηρείται το φαινόμενο, ιδιόγραφες διαθήκες να περιέχουν όρους που είναι άκυροι και να μην μπορούν να εφαρμοστούν στην πράξη, επειδή ο διαθέτης κατά τη σύνταξή της ιδιόγραφης διαθήκης του δεν συμβουλεύτηκε κάποιο ειδικό, με αποτέλεσμα, αντί να βάζει τα πράγματα σε τάξη με την τελευταία βούλησή του, να τα μπερδεύει περισσότερο. Ο διαθέτης μπορεί να παραδώσει τη διαθήκη και σε τρίτο πρόσωπο να του τη φυλάξει ή και σε συμβολαιογράφο, με την απλή διαδικασία της κατάθεσης εγγράφων.

Η δημόσια διαθήκη συντάσσεται με δήλωση του διαθέτη σε συμβολαιογράφο με την παρουσία τριών μαρτύρων ή συντάσσεται ενώπιον δύο συμβολαιογράφων με την παρουσία ενός μάρτυρα. Και στις δύο περιπτώσεις οι μάρτυρες αυτοί δεν επιτρέπεται να είναι σύζυγοι ή συγγενείς του διαθέτη σε ευθεία γραμμή απεριόριστα ή σε πλάγια γραμμή εξ αίματος ή εξ αγχιστείας μέχρι τρίτου βαθμού συγγένειας. Τα πλεονεκτήματα της δημόσιας διαθήκης είναι ότι μπορούν με αυτόν τον τύπο να συντάξουν διαθήκη και πρόσωπα που δεν μπορούν να γράψουν, ούτε να υπογράψουν, αποτρέπεται ο κίνδυνος κλοπής από τρίτους ή απώλειας της διαθήκης, περιορίζεται ο κίνδυνος να ακυρωθεί η διαθήκη λόγω ασαφών διατυπώσεων και έχει την αποδεικτική δύναμη δημοσίου εγγράφου.

Η δημόσια διαθήκη όμως παρουσιάζει και σημαντικά μειονεκτήματα σε σχέση με την ιδιόγραφη. Ειδικότερα, η παράβαση κάποιας από τις διατυπώσεις που απαιτεί ο νόμος προκαλεί ακυρότητα της διαθήκης, ακόμη και αν η δήλωση βουλήσεως του διαθέτει δεν έχει κανένα ελάττωμα. Ο κίνδυνος αυτός, καθώς επίσης και το γεγονός ότι τρίτοι θα ακούσουν την τελευταία δήλωση βουλήσεως του διαθέτη, αποτρέπει πολλούς να επιλέξουν αυτόν τον τύπο διαθήκης.

Η μυστική διαθήκη έχει δύο στάδια: Στο πρώτο στάδιο σύνταξης της μυστικής διαθήκης, ο διαθέτης συντάσσει έγγραφο που περιέχει την τελευταία του βούληση και στο δεύτερο ο διαθέτης παραδίδει ο ίδιος το έγγραφο αυτό σε συμβολαιογράφο, μπροστά σε τρεις μάρτυρες ή μπροστά σε δεύτερο συμβολαιογράφο και ένα μάρτυρα, με τη δήλωση ότι περιέχει την τελευταία του βούληση.

Ο σκοπός και ο στόχος του διαθέτη με τη σύνταξη μίας διαθήκης είναι ότι καθορίζει ακριβώς πως επιθυμεί να διανεμηθεί η κληρονομιαία περιουσία του και με τον τρόπο αυτό εξαλείφει όλες τις αμφιβολίες που μπορεί να προκύψουν όταν δεν υπάρχουν αποδείξεις για την τελευταία πραγματική του βούληση.

Η σύνταξη μιας διαθήκης εξαλείφει τις αμφιβολίες και τις δυσκολίες που μπορεί να προκύψουν όταν δεν υπάρχουν αποδείξεις για τη βούληση του αποθανόντος.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ το άρθρο μας όπως δημοσιεύτηκε στο ηλεκτρονικό περιοδικό mother's blog

Ετικέτες

    Αναρτήθηκε από στις
    Ετικέτες ,

    Κυριακή 13 Μαρτίου 2016

    O ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ

    Tι προβλέπει και πώς θα ενταχθείτε σε αυτόν. 
    ( Το παρόν άρθρο του κ. Αυλωνίτη δημοσιεύτηκε  στο ηλεκτρονικο περιοδικό www.dikaiologitika.gr)

        Η τελευταία τροποποίηση του Ν. 3869/2010 για τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα (γνωστός ως Νόμος Κατσέλη), επήλθε με το Ν. 4336/2015 με απώτερο στόχο του Νομοθέτη να καταστεί περισσότερο αποτελεσματικός και λειτουργικός για τους υπαγόμενους οφειλέτεςκαι να καταστεί εφικτή η παροχή δικανικής κρίσης σε εύλογο χρονικό διάστημα.

    Οι κυριότερες τροποποιήσεις που επιφέρει αυτός νόμος συνοψίζονται στις εξής κατηγορίες:
           • Στις τροποποιήσεις που αφορούν τις διευρυμένες πλέον οφειλές των υπερχρεωμένων προσώπων, 
           • στις τροποποιήσεις σχετικά με τη διαδικασία κατάθεσης και εκδίκασης της αίτησης για υπαγωγή στο νόμο, και 
           • στις τροποποιήσεις για τον καθορισμό συγκεκριμένου πεδίου για τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης, όπως έχουν ανακοινωθεί επίσημα από την ελληνική στατιστική υπηρεσία (ΕΛΣΤΑΤ). Ειδικότερα: Α. Οφειλές Η βασικότερη τροποποίηση που επιφέρει ο Ν. 4336/2015 αφορά τη διεύρυνση των υπαγόμενων οφειλών. Μέχρι πρότινος στο πεδίο του νόμου ενέπιπταν μόνο οι οφειλές προς ιδιώτες και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. 
    Στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος νόμου υπάγονται επίσης:
         • οι βεβαιωμένες οφειλές στη ΦορολογικήΔιοίκηση,
         • οι βεβαιωμένες οφειλές προς τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) α’ και          β’ βαθμού και νομικά πρόσωπα αυτών,      
         • οι οφειλές προς τους Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης, όπως έχουν διαμορφωθεί με τις προσαυξήσεις και τους τόκους εκπρόθεσμης καταβολής. Αξίζει να σημειωθεί πως για να συμπεριλάβει ο οφειλέτης στη ρύθμιση χρέη προς το Δημόσιο, θα πρέπει να έχει τουλάχιστον μία οφειλή προς ιδιώτες (π.χ. σε χρηματοπιστωτικό ίδρυμα - τράπεζα). Τέλος οι οφειλές που υπάγονται στο νόμο θα πρέπει να έχουν «γεννηθεί» ένα έτος πριν από την κατάθεση της αίτησης. Σημαντική ελάφρυνση για τους μικροοφειλέτες αποτελεί και η πρόβλεψη για «ταχεία διαγραφή των μικροοφειλών». Η πρόβλεψη αυτή αφορά οφειλέτες που τα χρέη τους δεν ξεπερνούν συνολικά τα 20.000 ευρώ, το εισόδημά τους είναι μηδενικό, δεν έχουν ακίνητη περιουσία και τα κινητά περιουσιακά τους στοιχεία δεν ξεπερνούν τα 1.000 ευρώ. Ο εν λόγω οφειλέτης, δύναται να καταθέσει αίτηση ενώπιον του αρμοδίου Ειρηνοδικείου για πλήρη απαλλαγή του από τις οφειλές που τον βαραίνουν. Β. Ζητήματα επί της διαδικασίας       
    Αλλαγές επέφερε ο νόμος και επί της διαδικασίας κατάθεσης της αίτησης, καθώς:
        • Αυξήθηκαν τα απαιτούμενα δικαιολογητικά (π.χ. ποινικό μητρώο του αιτούντος και της συζύγου αυτού, φύλλο υπολογισμού κύριας κατοικίας, δανειακές συμβάσεις κ.λπ.) • Προβλέπεται πλέον έλεγχος των απαιτούμενων δικαιολογητικών από τις Γραμματείες των Ειρηνοδικείων, εντός δύο ημερών από την κατάθεση της αίτησης από τον οφειλέτη. Σε περίπτωση ελλείψεων η γραμματεία προσκαλεί τον αιτούντα είτε εγγράφως, είτε μέσω fax, είτε μέσω μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου να καταθέσει εντός 15 ημερών τα ελλείποντα δικαιολογητικά. Η προθεσμία αυτή δύναται να παραταθεί μέχρι ένα μήνα, εφόσον αυτό επιβάλλεται από τις συνθήκες και το είδος των στοιχείων που πρέπει να συμπληρωθούν. 
        • Προβλέπονται συντομότερες ημερομηνίες συζήτησης των αιτήσεων. Πλέον η δικάσιμος προσδιορίζεται υποχρεωτικά εντός έξι μηνών από την κατάθεση της αίτησης, ενώ η ημερομηνία έκδοσης προσωρινής διαταγής ή επικύρωσης συμβιβασμού προσδιορίζεται υποχρεωτικά εντός δύο μηνών από την κατάθεση.
        • Οι νέες προσωρινές διαταγές θα έχουν υποχρεωτική διάρκεια έξι μήνες από την κατάθεση της αίτησης. Ως εκ τούτου, μετά την παρέλευση του διαστήματος αυτού και εφόσον δεν έχει συζητηθεί ακόμη η αίτηση, ο οφειλέτης θα πρέπει να αιτηθεί εκ νέου τη χορήγηση προσωρινής διαταγής. 
        • Απαιτείται επικαιροποίηση των φακέλων με νέα στοιχεία, έως 30/4/2016, για όσους οφειλέτες έχουν καταθέσει αιτήσεις πριν τις 19/8/2015. Στις περιπτώσεις αυτές υφίσταται υποχρέωση επικαιροποίησης των φακέλων με τα νέα δικαιολογητικά που απαιτούνται (π.χ. πρόσφατες βεβαιώσεις οφειλών). 
        • Προβλέπεται επαναπροσδιορισμός των αιτήσεων σε νέες δικασίμους. Όσοι οφειλέτες έχουν καταθέσει αιτήσεις και η δικάσιμός τους έχει προσδιοριστεί μετά την 19ηΑυγούστου 2018, δύνανται να καταθέσουν κλήση στα κατά τόπον αρμόδια Ειρηνοδικεία, προκειμένου να προσδιοριστεί συντομότερη δικάσιμος. Γ. Εύλογες δαπάνες διαβίωσης Ο Ν. 4336/2015 καθιερώνει το κριτήριο των «ευλόγων δαπανών διαβίωσης», όπως αυτές διαμορφώνονται από την ΕΛΣΤΑΤ. Συνεπεία αυτού, το δικαστήριο καθορίζει τη μηνιαία δόση που πρέπει να καταβάλλει ο οφειλέτης προς τους πιστωτές του, αφού αφαιρέσει προηγουμένως από το οικογενειακό εισόδημα τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης τόσο του οφειλέτη, όσο και της οικογένειάς του.
         Οι δαπάνες αυτές καθορίζονται ως εξής: α) για έναν ενήλικα στο ποσό των 537 έως 682 ευρώ μηνιαίως, β) για δύο ενήλικες στο ποσό των 906 έως 1.160 ευρώ μηνιαίως, γ) για έναν ενήλικα με ένα τέκνο στο ποσό των 758 έως 962 ευρώ μηνιαίως, δ) για δύο ενήλικες με ένα τέκνο στο ποσό των 1.126 έως 1.440 ευρώ μηνιαίως, ε) για δύο ενήλικες με δύο τέκνα στο ποσό των 1.347 έως 1.720 ευρώ μηνιαίως, και στ) για δύο ενήλικες με τρία τέκνα στο ποσό των 1.568 έως 2.000 ευρώ μηνιαίως. Το συμπέρασμα που εξάγεται, λοιπόν, είναι ότι ο προσδιορισμός των εύλογων δαπανών, θα γίνεται σε εξατομικευμένη βάση, με χρήση ειδικών συντελεστών στάθμισης ανάλογα με τη σύνθεση του εκάστοτε νοικοκυριού. Το σύνολο των ανωτέρω αλλαγών έχει ως αποκλειστικό σκοπό τη σφαιρική και ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του ζητήματος της υπερχρέωσης των νυκοκοιριών, είτε αυτή προέρχεται από οφειλές προς ιδιώτες, προς πιστωτικά ιδρύματα, το Δημόσιο, τα ασφαλιστικά ταμεία, τους ΟΤΑ και ευθυγραμμίζεται και με τη θεσπισμένη με την προηγούμενη αναθεώρηση του νόμου Κατσέλη, με το ν. 4161/2013 έννοια της υποχρεωτικής καθολικότητας πιστωτών.

    Διαβάστε εδώ το άρθρο μας όπως δημοσιεύτηκε στο www.dikaiologitika.gr
    Αναρτήθηκε από στις
    Ετικέτες , ,

    Παρασκευή 4 Μαρτίου 2016

    Η ΤΕΧΝΗΤΗ ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟ ΝΟΜΙΚΗ ΣΚΟΠΙΑ

    Η τεχνητή γονιμοποίηση και τι προβλέπει ο νόμος.
    (Άρθρο του κ.Δημήτριου Αυλωνίτη δημοσιευμένο στο ηλεκτρονικό περιοδικό mother'sbog.gr)

    Η υπογονιμότητα είναι ένα πρόβλημα που ταλανίζει πολλά ζευγάρια επί των ημερών μας.


    Ένεκα της δυσκολίας τους αυτής για την απόκτηση τέκνου με φυσικό τρόπο, πλείστα ζευγάρια καταφεύγουν στη μέθοδο της τεχνητής γονιμοποίησης, της οποίας θα αναλύσουμε το νομικό υπόβαθρο.


    Η ιατρική υποβοήθηση στην ανθρώπινη αναπαραγωγή, γνωστή και ως τεχνητή γονιμοποίηση, επιτρέπεται μόνο για να αντιμετωπίζεται η αδυναμία απόκτησης τέκνων με φυσικό τρόπο ή για να αποφεύγεται η μετάδοση στο τέκνο σοβαρής ασθένειας. Ο Αστικός Κώδικας ρυθμίζει τους όρους και τις προϋποθέσεις, που απαιτούνται, για να λάβει χώρα η τεχνητή γονιμοποίηση στα άρθρα 1455-1460.

    Αυτονόητο επίσης είναι, ότι η ανθρώπινη αναπαραγωγή με τη μέθοδο της κλωνοποίησης απαγορεύεται. Δεν επιτρέπεται επίσης, η επιλογή του φύλου του τέκνου, με εξαίρεση τις περιπτώσεις που πρόκειται να αποφευχθεί σοβαρή κληρονομική νόσος που συνδέεται με το φύλο.
    Η τεχνητή γονιμοποίηση επιτρέπεται μέχρι την ηλικία φυσικής ικανότητας αναπαραγωγής του υποβοηθούμενου προσώπου, δηλαδή μέχρι το 50ο έτος της ηλικίας του.

    Κάθε ιατρική πράξη που αποβλέπει στην υποβοήθηση της ανθρώπινης αναπαραγωγής, διενεργείται με την έγγραφη συναίνεση των προσώπων που επιθυμούν να αποκτήσουν τέκνο. Αν η τεχνητή γονιμοποίηση αφορά άγαμη γυναίκα, η συναίνεση αυτής και εφόσον συντρέχει περίπτωση ελεύθερης ένωσης, του άνδρα με τον οποίο συζεί, παρέχεται με συμβολαιογραφικό έγγραφο.

    Η συναίνεση ανακαλείται με τον ίδιο τύπο, δηλαδή με συμβολαιογραφικό έγγραφο, μέχρι τη μεταφορά των γαμετών (με τον όρο γαμέτες ονομάζονται τα σπερματοζωάρια στον άνδρα και τα ωάρια στη γυναίκα) ή των γονιμοποιημένων ωαρίων στο γυναικείο σώμα. Επίσης, η συναίνεση θεωρείται ότι ανακλήθηκε, αν ένα από τα πρόσωπα που είχαν συναινέσει, απεβίωσε πριν από τη μεταφορά των γαμετών ή των γονιμοποιημένων ωαρίων στο γυναικείο σώμα.

    Η τεχνητή γονιμοποίηση μετά το θάνατο του συζύγου ή του άνδρα με τον οποίο η γυναίκα συζούσε σε ελεύθερη ένωση, επιτρέπεται με δικαστική άδεια μόνο εφόσον συντρέχουν σωρευτικά οι εξής προϋποθέσεις:
    α. Ο σύζυγος ή ο μόνιμος σύντροφος της γυναίκας να έπασχε από ασθένεια που συνδέεται με πιθανό κίνδυνο στειρότητας ή να υπήρχε κίνδυνος θανάτου του.
    β. Ο σύζυγος ή ο μόνιμος σύντροφος της γυναίκας να είχε συναινέσει με συμβολαιογραφικό έγγραφο και στη μεταθανάτια τεχνητή γονιμοποίηση. Η τεχνητή γονιμοποίηση διενεργείται μετά την πάροδο έξι (6) μηνών και πριν από τη συμπλήρωση διετίας από το θάνατο του άνδρα.

    Τα πρόσωπα που προσφεύγουν σε τεχνητή γονιμοποίηση αποφασίζουν με κοινή έγγραφη δήλωσή τους προς τον ιατρό ή τον υπεύθυνο του ιατρικού κέντρου, που γίνεται πριν από την έναρξη της σχετικής διαδικασίας, ότι οι κρυοσυντηρημένοι γαμέτες και τα κρυοσυντηρημένα γονιμοποιημένα ωάρια που δε θα τους χρειασθούν για να τεκνοποιήσουν:

    α) θα διατεθούν χωρίς αντάλλαγμα, κατά προτεραιότητα σε άλλα πρόσωπα, που θα επιλέξει ο ιατρός ή το ιατρικό κέντρο,
    β) θα χρησιμοποιηθούν χωρίς αντάλλαγμα για ερευνητικούς ή θεραπευτικούς σκοπούς,
    γ) θα καταστραφούν.

    Αν δεν υπάρχει κοινή δήλωση των ενδιαφερόμενων προσώπων, οι γαμέτες και τα γονιμοποιημένα ωάρια διατηρούνται για χρονικό διάστημα πέντε (5) ετών από τη λήψη ή τη δημιουργία τους και μετά την πάροδο του χρόνου αυτού είτε χρησιμοποιούνται για ερευνητικούς ή θεραπευτικούς σκοπούς είτε καταστρέφονται.

    Η ταυτότητα των τρίτων προσώπων που έχουν προσφέρει τους γαμέτες ή τα γονιμοποιημένα ωάρια δε γνωστοποιείται στα πρόσωπα που επιθυμούν να αποκτήσουν τέκνο.

    Ιατρικές πληροφορίες που αφορούν τον τρίτο δότη, τηρούνται σε απόρρητο αρχείο χωρίς ένδειξη της ταυτότητάς του. Πρόσβαση στο αρχείο αυτό επιτρέπεται μόνο στο τέκνο και για λόγους σχετικούς με την υγεία του.

    Τέλος, η ταυτότητα του τέκνου, καθώς και των γονέων του, δε γνωστοποιείται στους δότες.
    Αναρτήθηκε από στις

    Δευτέρα 29 Φεβρουαρίου 2016

    Κούρεμα "κόκκινων δανείων"

    Νέα δεδομένα και στο "κούρεμα" οφειλών δανειοληπτών, θα ισχύσουν στις τελικές ρυθμίσεις δανείων στις οποίες θα προχωρήσουν οι τράπεζες. 
         Σύμφωνα με τις πληροφορίες του Capital.gr, οι τράπεζες θα προχωρήσουν σε "κουρέματα" οφειλών με... οπισθοβαρή χαρακτήρα αντί του εμπροσθοβαρούς που προωθούσαν μέχρι πρότινος, εφαρμόζοντας πλήρως τα κριτήρια που απαιτούνται για την αξιολόγηση ενός δανειολήπτη ως συνεργάσιμου.
          Στην πράξη, οι ρυθμίσεις δανείων που επίκεινται στο πλαίσιο της τελικής "συνδιαλλαγής" τράπεζας και οφειλέτη δανειολήπτη, δεν θα ξεκινούν με αφετηρία ένα "κουρεμένο" ποσό δανείου και ρύθμιση στο νέο ποσό. Αντιθέτως, η συμφωνία της ρύθμισης του δανείου θα ξεκινά με αναφορά στο σύνολο της οφειλής και στην πορεία, εφόσον ο δανειολήπτης είναι συνεργάσιμος και εξυπηρετεί ομαλά τις νέες δόσεις δανείου που θα προκύπτουν από τη ρύθμιση, θα μπορεί να διαπραγματευθεί "κούρεμα" του υπόλοιπου της οφειλής. Έτσι, ο δανειολήπτης που θα προχωρεί σε ρύθμιση με την τράπεζα, θα έχει την υπόσχεση ότι δικαιούται "κούρεμα" του δανείου του, όχι μία αλλά περισσότερες φορές στη διάρκεια της αποπληρωμής του, υπό την προϋπόθεση ότι παραμένει συνεργάσιμος με την τράπεζα.
      Το ύψος του "κουρέματος", το οποίο θα ισχύσει για όλα τα δάνεια, στεγαστικά, καταναλωτικά και επιχειρηματικά, εκτιμάται ότι δεν θα ξεπερνά το 30%. 
        Στην περίπτωση των "κόκκινων" επιχειρηματικών δανείων που θα προχωρήσουν σε τελική ρύθμιση, το "κούρεμα" της οφειλής υπολογίζεται σε 20% - 30% και θα χορηγείται εφόσον έχει προηγηθεί α) μείωση του επιτοκίου αποπληρωμής του δανείου, β) επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής και γ) ανάληψη του μάνατζμεντ της εταιρίας από την τράπεζα.     Όπως εκτιμάται από την εικόνα των προβληματικών επιχειρηματικών χορηγήσεων που έχουν οι τράπεζες, ένα "κούρεμα" δανείων της τάξεως του 20% - 30% είναι αρκετό ώστε οι επιχειρήσεις να είναι βιώσιμες.
         Σημειώνεται ότι η νέα τακτική που θα εφαρμόσουν οι τράπεζες στο "κούρεμα" δανείων εντάσσεται στις μακροπρόθεσμες λύσεις ρυθμίσεων και είναι συμβατή με τον νέο υπολογισμό των επισφαλών "ανοιγμάτων" των τραπεζών.
      Ειδικότερα, πλέον ένα ρυθμισμένο δάνειο δεν κατατάσσεται αυτομάτως στα εξυπηρετούμενα, αλλά σε μια ενδιάμεση κατηγορία, την forborneNPE.Στην κατηγορία αυτή θα παραμένουν τα ρυθμισμένα δάνεια για μία περίοδο 1 – 2 ετών προτού πιστοποιηθεί από την πορεία αποπληρωμής τους ότι δεν κινδυνεύουν να ξαναγίνουν μη εξυπηρετούμενα, και κατόπιν θα μπορούν να θεωρηθούν ως υγιώς εξυπηρετούμενα. 

    Αναρτήθηκε από στις
    Ετικέτες , , , ,

    Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2016

    ΓΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΑΝΑΤΡΟΦΗΣ ΤΕΚΝΟΥ

    Τα είδη της γονικής άδειας σύμφωνα με το νόμο
    (Το άρθρο αυτό έχει δημοσιευτεί και στο ηλεκτρονικό περιοδικό mother's blog)

    Σκοπός της γονικής άδειας ανατροφής, η οποία ξεκίνησε να χορηγείται στην Ελλάδα για πρώτη φορά το έτος 1984 με το νόμο 1483/1984, είναι η εκπλήρωση των ελαχίστων υποχρεώσεων ανατροφής των γονέων προς το τέκνο.


    Τα άρθρα 48 έως 54 του Ν. 4075/2012 που αναφέρονται στις γονικές άδειες των εργαζομένων, έχουν εφαρμογή σε όλους τους εργαζόμενους γονείς που απασχολούνται είτε στον ιδιωτικό είτε στο στενό και ευρύτερο Δημόσιο τομέα.


    Ο εργαζόμενος γονέας έχει δικαίωμα γονικής άδειας ανατροφής του τέκνου, μέχρις ότου συμπληρώσει την ηλικία των έξι (6) ετών. Για τη χορήγηση της γονικής άδειας ανατροφής οι εργαζόμενοι πρέπει να έχουν συμπληρώσει ένα (1) χρόνο συνεχόμενης ή διακεκομμένης εργασίας στον ίδιο εργοδότη, εκτός αν ορίζεται ευνοϊκότερα από ειδική διάταξη.

    Η γονική άδεια ανατροφής είναι άδεια άνευ αποδοχών, χορηγείται πάντοτε εγγράφως για περίοδο τουλάχιστον τεσσάρων (4) μηνών και αποτελεί ατομικό δικαίωμα κάθε γονέα, χωρίς δυνατότητα μεταβίβασης.

    Η γονική άδεια ανατροφής χορηγείται εφάπαξ ή τμηματικά, με βάση σχετική αίτηση του εργαζόμενου, όπου διευκρινίζεται η έναρξη και η λήξη της. Η γονική άδεια ανατροφής χορηγείται από τον εργοδότη με βάση τη σειρά προτεραιότητας των απασχολούμενων στην επιχείρηση για κάθε ημερολογιακό έτος.

    Αιτήσεις χορήγησης γονικής άδειας γονέων παιδιών με αναπηρία, με μακροχρόνια ή αιφνίδια ασθένεια χορηγούνται με απόλυτη προτεραιότητα.

    Αν υπάρχουν περισσότερα παιδιά, το δικαίωμα των γονέων είναι αυτοτελές για το καθένα από αυτά, εφόσον από τη λήξη της άδειας που δόθηκε για το προηγούμενο παιδί μεσολάβησε ένας (1) χρόνος πραγματικής απασχόλησης στον ίδιο εργοδότη, εκτός αν ορίζεται ευνοϊκότερα από ειδική διάταξη.

    Αν και οι δύο γονείς απασχολούνται στον ίδιο εργοδότη, αποφασίζουν με κοινή δήλωσή τους, κάθε φορά, ποιος από τους δύο θα κάνει πρώτος χρήση αυτού του δικαιώματος και για πόσο χρονικό διάστημα.

    Το δικαίωμα της γονικής άδειας το έχουν όλοι οι εργαζόμενοι γονείς, φυσικοί, θετοί ή ανάδοχοι, που απασχολούνται στον ιδιωτικό, το δημόσιο τομέα, τα Ν.Π.Δ.Δ., τους Ο.Τ.Α. και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, με οποιαδήποτε σχέση εργασίας ή μορφή απασχόλησης, συμπεριλαμβανομένων των συμβάσεων μερικής απασχόλησης και ορισμένου χρόνου, των συμβάσεων ή σχέσεων μέσω επιχείρησης προσωρινής απασχόλησης και της έμμισθης εντολής, ανεξάρτητα από τη φύση των παρεχόμενων υπηρεσιών.

    Ο χρόνος απουσίας των εργαζομένων από την εργασία τους λόγω γονικής άδειας, λογίζεται ως χρόνος πραγματικής υπηρεσίας για τον υπολογισμό των αποδοχών τους, τη χορήγηση της ετήσιας κανονικής άδειας απουσίας και του επιδόματος αδείας, την επαγγελματική εξέλιξη, καθώς και για τον υπολογισμό της αποζημίωσης σε περίπτωση απόλυσής τους ενώ κατά το χρονικό διάστημα της απουσίας από την εργασία του, έχει πλήρη ασφαλιστική κάλυψη από τον ασφαλιστικό του φορέα.

    Εν κατακλείδι, χρήσιμο είναι να ειπωθεί, ότι ενδεχόμενη καταγγελία της σύμβασης εργασίας που γίνεται εξαιτίας αίτησης ή λήψης γονικής άδειας είναι άκυρη και απαγορεύεται κάθε δυσμενής μεταχείριση εργαζόμενου που γίνεται λόγω αίτησης ή λήψης γονικής άδειας.


    Διαβάστε το και όπως δημοσιεύτηκε εδώ
    Αναρτήθηκε από στις
    Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)